«Κάνω-χώρο» σημαίνει απελευθέρωση εκείνων των τόπων, στους οποίους εμφανίζεται ένας Θεός, εκείνων των τόπων, από τους οποίους έχουν δραπετεύσει οι Θεοί, εκείνων των τόπων, στους οποίους η εμφάνιση του θεϊκού επί καιρό καθυστερεί.

Κάνοντας χώρο επιφέρω εκείνο τον εντοπισμό ο οποίος προετοιμάζει μια διαμονή. Οι μη ιεροί χώροι είναι πάντα η στέρηση ιερών χώρων, που απομένουν συχνά πολύ πίσω.

«Κάνω-χώρο» θα πει: απελευθέρωση τόπων.

Μέσα στο «κάνω-χώρο» μιλά και συνάμα κρύβεται ένα συμβάν. Αυτό το χαρακτηριστικό «κάνω-χώρο» παραβλέπεται πολύ εύκολα. Και όταν βλέπεται εξακολουθεί να παραμένει δύσκολο στο να προσδιοριστεί προπάντων όσο ο φυσικοεπιστημονικός-τεχνολογικός χώρος ισχύει ως εκείνος ο χώρος, από τον οποίο οφείλει εκ των προτέρων να εξαρτηθεί κάθε επισήμανση του χωρικού στοιχείου.

Ποιο είναι το συμβάν του κάνω χώρο; Δεν είναι το ότι παραχωρώ και μάλιστα με ένα διττό τρόπο: αφενός επιτρέπω και αφετέρου διευθετώ; Όταν παραχωρούμε αφενός αποδεχόμαστε κάτι αφήνουμε να επικρατήσει η ανοιχτότητα η οποία μεταξύ άλλων επιτρέπει την εμφάνιση παρόντων πραγμάτων στα οποία η ανθρώπινη διαμονή βλέπει τον εαυτό της να παραπέμπεται.

Αφετέρου η παραχώρηση εξασφαλίζει στα πράγματα τη δυνατότητα να ανήκουν το ένα στο άλλο.


martin haidegger - H ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ